Whitepaper: Nederland Festivalland

Hoe verhoudt de evenementenindustrie zich in het Post-Corona (COVID-19) tijdperk

De mens is van nature een sociaal dier en al millennia op zoek naar elkaar voor vereniging en vermaak. En daar heb ik verstand van na inmiddels 30 jaar werkzaam te zijn in de evenementen industrie. Als Mood Manager en Show Director durf ik mij inmiddels specialist te noemen op het gebied van wat mensen willen, hoe ze zich gedragen en wat zij doen in de aanloop, tijdens en na een evenement. Mijn ervaring als autonome out of the box denker komt nu meer dan ooit goed van pas.. Want aangaande dat vakgebied, de entertainmentindustrie die nu zo hard wordt getroffen, is het belangrijk om als ondernemer in de evenementen en hospitality industrie naar de toekomst te kijken.

Wat wil de bezoeker straks van ons?

Maslow

Onze systemen zijn piepend en krakend tot stilstand gekomen. Door de huidige mondiale situatie voelen velen zich geconfronteerd na te denken en stil te staan bij wat echt belangrijk is en wat belangrijk wordt. In eerste instantie je thuisbasis, familie, vrienden en of er nog genoeg brood op de plank komt de aankomende tijd. In tweede instantie gaan we nadenken over de situatie, hoe ziet mijn wereld er straks uit?

Om mijn visie vorm te geven hang ik hier ter illustratie het model van de psycholoog Abraham Maslow aan, ondanks criticasters zeggen dat het niet meer actueel zou zijn gezien het digitale tijdperk waar we nu in leven. Maslow heeft in 1943 zijn ‘Theory of Human Motivation’ opgesteld om de psychologische levensbehoeften van de mens in kaart te brengen. Maslow stelde dat elk levend wezen dezelfde behoeftes nastreeft. Vandaag de dag zijn enkele van de voornaamste basisbehoeften digitaal van aard, waarbij de computer en smartphone bovenaan de lijst staan. Uiteraard gevolgd door snel Internet en Wi-Fi. Digitale tools zijn duidelijk een basisbehoefte geworden en sociaal contact hoeft tegenwoordig niet ‘live’ te zijn.

De komende tijd zitten wij vooral op niveau 1 en 2.

Lichamelijke behoeften (eten, drinken, ademhaling, kleding, onderdak, beweging en seks)
Fysieke Veiligheid & Economische zekerheid (behoefte aan lichamelijke veiligheid)
Sociaal Contact (er bij horen, saamhorigheid, vereniging, liefde)
Waardering & Erkenning (zelf-imago, reputatie, eigendunk, zelfrespect)
Zelfontplooiing (zelfverwezenlijking, doen wat je roeping is, persoonlijke groei)

We worden nu gedwongen om onze gewoontes, normen en waarden te heroverwegen en reflectie is altijd goed. Om met de woorden van hoogleraar Jan Rotmans te spreken: “Leven we in een tijdperk van verandering? Of een verandering van tijdperk?” Verandering leidt vaak tot weerstand maar zie hier: de smog in China is aanzienlijk verminderd waardoor de lucht weer blauw wordt, het stikstof- percentage in de lucht van Nederland daalt en in Venetië worden de kanalen weer helder! Moeder Natuur herstelt zich in korte tijd.

Wat niet zal veranderen is de behoefte om elkaar te ontmoeten en met elkaar in contact te blijven. (niveau 3 van Maslow).

Alleen, hoe ziet dat contact moment er straks uit wanneer we uit deze rollercoaster stappen? En wanneer is dat? Wat gebeurt er als we weer naar buiten mogen? Is de wereld veranderd? Zijn wij veranderd? Komen ervaringen die we nu niet missen straks nog wel terug? Hoe ziet de wereld er in het Post-Corona tijdperk straks uit?

Huidige situatie

Het vertrouwen in elkaar staat flink onder druk. Met grote regelmaat is dit terug te zien op het speelveld van social media, waar mensen te pas en te onpas (al dan niet) anoniem haatzaaien, grof ongenuanceerd commentaar leveren of gekkies die per ongeluk de ladder van het wereldtoneel beklimmen. Zij rammen de ene na de andere tweet eruit of gaan bloot op een piano liggen…

Maar ik blijf vertrouwen hebben in de mens en ik kan mij goed vinden in de visie van historicus en schrijver Rutger Bregman. En kijk! Tijdens deze crisis staan we onbezoldigd voor elkaar klaar. Gelukkig, de meeste mensen deugen echt.

Het begin is er. Er worden maatregelen getroffen. Onze regering bied een helpende hand aan de bevolking en we gaan lastige beslissingen niet uit de weg Ik vind dat een zegen en een wake up call tegelijkertijd. ‘Social distancing’ is nu al het woord van 2020. Echter is ‘social distancing’ iets wat online al jaren afspeelt. Online zijn veel tools & programma’s te vinden om contacten te onderhouden, meetings te houden, gemeenschappelijke projecten te delen, spellen te spelen via multiplayer Real Time Gaming en gestreamde content te zien. En toch is dit niet te vergelijken met echt contact. En daarom gaan we straks weer fysiek samen komen.

– After all, nothing compares to the unspoken language

that only a face-to-face meeting will uncover –

Kansen en mogelijkheden

Maar HOE brengen we straks mensen samen. WAAR hebben zij straks behoefte aan, en WAT kunnen wij ze geven?

Om hier antwoord op te geven heb ik een analyse gemaakt over de Post-Corona-festivalganger. Ik zie de volgende tendensontwikkeling in verschillende type bezoekers (op basis van 30 jaar ervaring in de industrie).

Doelgroep analyse 28+

De Angstige: ik blijf voorlopig thuis.
De Behoedzame: ik wil wel maar doe gedegen onderzoek voordat ik ga en ik wil precies weten wie er zijn en wat er gebeurt.
De Relevante: ik ga wel, maar ik wil weten hoe dit event zich verhoudt tot mijn omgeving en mijn naasten.
De Deelnemer: ik ga alleen als ik onderdeel van de ervaring kan/mag zijn.
De Fomo Fuiver: ik vier het leven, lekker loltrappen.

Er vinden tegenwoordig ongeveer 1000 festivals plaats in Nederland met 26.5 miljoen bezoekers per jaar (cijfers 2018). Pre-Corona bestond grofweg het grootste gedeelte daarvan uit Fomo Fuivers (5), minder uit Deelnemers (4) en nog minder Relevanten (3).

Blijft dit overeind? Heeft deze ‘Corona wake up call’ gevolgen voor de manier waarop we kijken naar events? Hoe verhoudt het hedendaagse hedonisme, zich tot de ontstane bewustwording? Krijgt de festivalganger ineens de kriebels van zoveel mensen om zich heen? Keert hij zich nu tegen het onnodige afval en energie verbruik? Voelt hij de behoefte tot ‘intiemer’ contact? Wil hij meer kwaliteit of kwantiteit?

– To hug or not to hug, that’s the question –

Prognose

Een avond uit Pre-Corona:

“De muziek gaat crescendo, de special FX geven hun magie, bezweet kijken we elkaar in de ogen, in de break vallen we elkaar in de armen en als de boel ontploft springen we huizenhoog mee op de pompende beats. Bij het in mixen van de volgende plaat kijk ik naar met wie ik dans. ’Hoe heet je eigenlijk…?’ vraag ik.”

De ontwikkelingen Post-Corona:

Mentale impact

De mentale impact die deze crisis heeft, gaat zeker gevolgen hebben op de manier waarop we nader tot elkaar komen en dit betreft zeker niet alleen de dansvloer op je favoriete festival. Als Mood manager weet ik dat intimiteit enorm belangrijk is om de energie boven een dansvloer uit te laten stijgen. Denken we echt dat na deze humanitaire crisis de boel weer gewoon doordraait? Dat we zwetende en in je oor schreeuwende mensen gaan omhelzen? Naarmate de crisis langer duurt en de gevolgen heftiger worden zal de angst voor het onbekende er voor zorgen dat men voorlopig even afstand houdt.

Nieuw bewustzijn

Nieuw bewustzijn gaat ervoor zorgen dat de gemiddelde festivalbezoeker beter gaat nadenken over hoe hij zijn vrije tijd gaat invullen, met wie en waar. De grootte van het evenement, de afstand tussen de mensen/stages, weten waar de nooduitgangen zijn, naasten laten weten dat je dáár bent, de hygiëne van de bar, de wc, etc. Maar het effect van de ecologische footprint is ook een vraag die steeds centraler komt te staan en wellicht zelfs een reden om niet te gaan. Welke risico’s m.b.t mijn gezondheid loop ik en wat draagt het bij aan mijn persoonlijke ontwikkeling.

Mijns inziens gaat nieuw bewustzijn ervoor zorgen dat de groep 5’jes (als exponent van het individualisme; lekker onbezorgd feesten), flink kleiner wordt. En dat er bij de 4’tjes en 3’tjes met zelfs wat aandacht voor de 2’tjes veel ruimte voor groei is. Dit zijn de mensen die oog hebben voor de wereld om hun heen, graag willen leren en het ‘groepsgevoel, ‘samen sterk’ aanhangen. Met andere woorden, als industrie moeten we opnieuw kijken naar de verwachtingen van onze bezoekers. Hiermee geven we invulling aan niveau 4 van Maslow: Waardering & Erkenning.

Aan de horizon gloren nieuwe waarden.

– As skin-hungry creatures, we long for intimacy,

yet don’t really know how to be intimate anymore –

Massaliteit

Ook de behoefte aan opgaan in massaliteit was enorm, maar we zullen de komende tijd wel twee keer nadenken voordat we ons in grote menigten begeven. Mijn inschatting is dat tot september/oktober 2021 bijna alle grote events gecanceld worden, ofwel veel minder goed bezocht. Zie je jezelf straks al staan voor een podium met 15000 bezoekers? Of voel je je dan toch beter in een tent waar maar 1000 of zelfs 100 mensen in kunnen? Of slaan we gewoon een keertje over?

Wanneer 25% van de bezoekers een keer overslaat of zelfs afhaakt, omdat zij zich niet meer kunnen vinden in de bestaande vorm, dan heeft dit als gevolg dat er 250 grote festivals minder zullen zijn.

Wat gaan zij dan doen? Waar gaan zij heen? Hoe behoud je de normaliter terugkerende bezoeker?

De mens gaat natuurlijk wel wat doen en de vraag is dan of hij daar iets van zijn gading vindt en dan überhaupt nog wel eens terugkomt… (verrassing is de essentie van uitgaan, ontsnappen uit de wekelijkse sleur van huis/werk. Als je keuzes moet maken wil je ‘nieuwe’ ervaringen)

Nieuw behoeftes gaan er voor zorgen dat om de groep 2’tjes, 3’tje, 4’tjes binnen te krijgen we o.a. moeten kijken naar de grootte van evenementen, de indeling van de ruimte en het programma.

Op korte termijn is er juist weer ruimte om terrein te winnen voor de kleinere events, clubs & muziekzalen. Voor nieuwe events met kleinere stages komen er kansen, veel grote bestaande festivals die niets maatschappelijks toevoegen en zich niet aanpassen aan het huidige tijdsbeeld gaan het zwaar krijgen.

– On stage, I make love to 25,000 different people and then I go home alone. –

Janis Joplin

Relevantie

De relevantie van het event. Voor organisaties en programmeurs betekent dit dat zij met name invulling moeten gaan geven aan inhoud en ruimte bieden voor participatie. Ze komen er niet meer mee weg door alleen maar een thema te ‘plakken’ op een evenement. Er moeten meerdere en diepere lagen van betekenis in zitten die tot de verbeelding van de bezoeker spreken en wat zich vertaald in hoe een event eventueel kan bijdragen aan je ‘zijn’.

Denk aan de verhouding van bijvoorbeeld een Burningman tot een Dance Valley? Of hoe verhoudt een grote mainstage show van Tomorrowland zich tot the Being-fields area op Booom festival in Portugal. De sustainability van onze collega’s van DGTL begint het ideaalbeeld te benaderen, maar wat wordt hun volgende stap m.b.t. het programma? Gaan we blijven dansen op de vulkaan? Of komt er steeds meer ruimte voor ‘de boodschap’ welke dat dan ook mag zijn. En zo bereiken we Maslovs 5^e niveau. Ontplooing & Persoonlijke groei.

– Don’t just preach ‘love’, but teach ‘love’ –

Discussie

De discussie is groot en pittig, we zitten in the heat of the moment en er zijn nog veel antwoorden die we zoeken.

Hoe lang duurt het voordat het vertrouwen weer terug is?
Wat betekent social distancing voor B2C evenementen?
Hoe beleef ik een event?
- Hoe begroeten we mensen? In welke ‘staat’ wil ik zijn? Hoe ga ik in de nieuwe situatie om met drank en drugs? Wil ik dansen of zitten?
Dit artikel gaat vooral over muziekfestivals als ‘opperbaas van festivalland’, maar hoe zit het met theaterfestivals of events zoals de Rollende Keukens?
Wat betekent social distancing voor B2B events.
Kijkend vanuit de Artist perspective naar de dansvloer: Hoe gaat de lichtjockey straks om met zijn special FX? Waar komen de video jongens mee? En de heren dj’s en muzikanten? Gaat de muziek in energie naar beneden?
De financiële middelen zullen voor velen niet toereikend genoeg zijn om ver te reizen of veel te feesten:
- Wordt dit de redding voor veel kleine clubs?
- Ga je straks gratis naar events?
- Kun je op andere manieren dan geld bijdragen?
- Wat kunnen venues doen om deze tijd door te komen en hoe moeten ze straks handelen?
- Hoe kan je geld verdienen met kleinere events?
Wat voegt het event daadwerkelijk toe aan mijn bestaan/wereld, of wordt de ervaring die je weer meeneemt anders?
- Wat wordt het nieuwe DNA van je event? Of nieuwe event?
- Hoe laten we de bezoeker participeren?

Mijn doel is om deze visie in de komende weken steeds verder aan te scherpen, met frisse en creatieve ideeën en nieuwe, voortschrijdende inzichten aan te vullen. Maar ook vragen te blijven stellen en antwoorden & oplossingen proberen te formuleren om ons als gehele entertainmentbranche te laten overleven en onszelf her-uit-te-vinden, voor de Post-Corona maatschappij.

We are in this together.

Wil je filosoferen, brainstormen over de toekomst of gewoon even sparren?

Let’s talk.

+31 6 525 35 001

marcel@treat-amsterdam.nl

www.treat-amsterdam.nl

– Groove is in the Heart –

Inspire / empower / celebrate

Marcel Pantera

Noot: Overal waar ‘hij’ staat, kan uiteraard ook ‘zij’ of ‘unicorn’ gelezen worden.